Die laatste zomer, Tatiana de Rosnay
1. Zakelijke gegevens:
a) Die laatste zomer
b) Tatiana de Rosnay
c) Uitgever; Artemis & co
Aantal bladzijden; 350 bladzijden.
Jaar van verschijnen; 2009
2. Samenvatting van het boek:
Antonio Rey heeft het perfecte cadeau voor de verjaardag van z’n zus Melanie Rey, namelijk een lang weekend naar het eiland Noirmoutier. Het eiland waar hij en Melanie in hun jeugd de vakanties doorbrachten. Ondanks de mooie herinneringen aan de eindeloze zomers, zijn beide nooit meer teruggekeerd naar deze plek omdat ze daar ook de laatste zomer met hun nu gestorven moeder hebben doorgebracht. Als Antonio en Melanie na hun geweldige weekend weer terugkeren, gebeurt er iets vreselijks. Terwijl Melanie iets probeerde te vertellen aan Antonio reed de auto met Melanie achter het stuur en Antoine op de bijrijders stoel de weg af. Nadat Antoine het alarmnummer had gebeld en de ambulance was gearriveerd, werd Melanie met spoed naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis vervoerd. Aangekomen bij het ziekenhuis wordt Antonio ondervraagt, en moet hij gegevens van z’n zus en van hem doorgeven. De volgende ochtend informeert een arts hem dat Melanie in het ziekenhuis moet blijven, en dat hij als hij wil ook kan blijven omdat hij familie is van Melanie. Maar Antonio besluit toch een hotel te pakken. Het 1e wat Antonio doet is z’n vader bellen, en daarna belt hij Astrid, de vrouw waarvan hij net gescheiden is omdat ze een nieuwe liefde had ‘Serge’, om te vertellen over het ongeluk en over Melanie. Als er een paar dagen zijn verstreken besluit hij uiteindelijk toch nog zijn eigen vrienden en de vrienden van Melanie te bellen. Een paar dagen later komt een vriendin van Melanie, Valerie samen met haar man, hond en dochtertje op bezoek in het ziekenhuis waar Melanie in ligt. Op diezelfde dag ontmoet Antonio een vrouw, Angele, waar tot hij zich eigenlijk meteen al aangetrokken voelt. Na even met haar gesproken te hebben, besluiten ze wat te gaan drinken in het hotel waar Antonio verblijft. Na in het hotel aangekomen te zijn blijkt dat Angele niet met hem mee is gegaan voor een drankje, ze duiken samen het bed in. Als Antonio weer naar het ziekenhuis gaat zegt Valerie dat zij wel bij Melanie zal blijven, zodat hij dan naar huis kan gaan om even fatsoenlijk tot rust te komen en weer gewoon naar zijn werk te gaan. Met dat aanbod gaat hij uiteindelijk akkoord. Nadat hij zijn koffers heeft ingepakt en heeft uitgepakt, reist hij met de man van Valerie, hun dochtertje en de hond mee terug naar huis. Als hij thuis aankomt, gaat hij nog even langs bij zijn vader en zijn stiefmoeder. Als zijn vader de kamer binnenkomt wandelen ziet hij er vermoeiend uit, kleurloze lippen en een gele teint in het gezicht. Hij vermoed dat z’n vader ziek is, maar hij durft het niet te vragen omdat zijn vader er zelf nog niks over heeft vertelt. Korte tijd daarna krijgt hij een telefoontje van zijn dochter Margaux dat haar beste vriendin Pauline is overleden tijdens de gym. Pauline is de dochter van vrienden van Antonio en zijn ex vrouw Astrid. Hij weet niet hoe hij zijn dochter moet troosten omdat hij zelf wordt overmand door heftige emoties. Deze emoties herinneren hem eraan hoe hij zich voelde als kind na het overlijden van zijn moeder. Hierdoor komen er herinneringen boven die voor hem reden zijn om onderzoek te gaan doen wat er is gebeurd met zijn moeder en waaraan zij precies is overleden. Hij wordt hierin gesteund door Angele. Hij verdenkt zijn oma betrokken te zijn aan de dood van zijn moeder omdat zij daar thuis is overleden. Als hij fotoalbums gaat bekijken komt hij een kaart tegen van zijn moeder en foto’s die hem duidelijk maken dat zijn moeder een verhouding had. Maar niet met een man maar met een vrouw. Zijn oma is hier indertijd ook achtergekomen via een detective. Hij vraagt het rapport hiervan op, en is er steeds meer van overtuigd dat ze iets met de dood van zijn moeder te maken heeft. Antonio durft zijn vader nog steeds niet te vragen want inmiddels weet hij dat deze ook stervende is. Op advies van Angele vraagt hij de overlijdensakte op via de dochter van de toenmalige arts van zijn moeder.
Hier wordt hijzelf niet veel wijzer van. Maar Angele heeft vrienden die arts zijn en zoekt verder. Uiteindelijk blijkt dat zijn moeder is gestorven aan een gesprongen aneurysma, en dat zijn oma hier geen weet van heeft gehad. De arts, dokter Dardel, had zijn moeder onder behandeling voor heftige migraine aanvallen, en na medicatie leek het alsof het beter ging, maar op de bewuste dag dat Antonio’s moeder naar zijn oma ging was dat om te vertellen dat ze een vriendin had en dat ze daar absoluut niet mee wilde breken, want zij maakte haar echt gelukkig. Onderweg naar haar ouderlijk huis moet ze zich al vreselijk hebben gevoeld, alsof ze gedronken had en met zwaar gevoel in armen en benen. Eenmaal aangekomen is ze voor de ogen van haar moeder ingestort en gelijk overleden, dus Antonio’s oma had geen schuld aan haar dood. Bij het rapport van de detective is ook een dvd bijgevoegd. Antonio durft deze niet te kijken totdat hij weet waaraan zijn moeder is overleden. Uiteindelijk op advies van Angele kijkt hij toch en ziet hij zijn moeder in bewegende beelden en hoe gelukkig ze daar is, zijn ondraaglijke pijn die er altijd was voelt hij verdwijnen en de belkemming die dit met zich mee bracht. Het veranderd in een doffe pijn. Maar dankzij Angele voelt hij zich alsof er nieuw leven in hem is geblazen.
3. Over de auteur:
Tatiana de Rosnay is geboren op 28 september1961 ineen buitenwijk van Parijs. Zij is van Engelse, Franse en Russische afkomst. Haar vader is de Franse wetenschapper Joël de Rosnay en haar grootvader de schilder Gaëtan de Rosnay. Tatiana’s overgrootoma is de Russische actrice Natalia Rachewskïa. Tatiana’s moeder is Engelse: haar naam is Stella Jebb en ze is dochter van de diplomaat Gladwyn Jebb. Tatiana is opgegroeid in Parijs en daarna in Boston. In het begin van de jaren tachtig verhuist zij naar Engeland waar zij haar diploma in Engelse literatuur heeft gehaald.
In 1984 keert Tatiana terug naar Parijs waar zij voor veilinghuis Christie’s gaat werken. Daarna wordt ze vanuit Parijs redacteur voor het tijdschrift Vanity Fair tot 1993. Tatiana de Rosnay heeft acht romans gepubliceerd in Frankrijk. Haar naam was Sarah is de eerste roman die Tatiana in haar moedertaal Engels schreef. Deze roman is een groot succes en is in meer dan 33 landen verschenen. De twee andere romans van Tatiana de Rosnay die in Nederland zijn verschenen zijn Die laatste zomer en Kwetsbaar.
4. Over het boek;
a) op de voorkant staat een plaatje met een kleine jongen die wegrent met een zwemband over een brug. Ik denk dat dit plaatje met de titel te maken heeft, ‘die laatste zomer’ want aan het plaatje te zien is het zomer en rent hij weg om in het meer te gaan zwemmen voordat dat niet meer kan.
b) ja het is opgedragen aan Pierre-Emanuel (1989-2006). Ik kan niet vinden wat Pierre-Emanuel met Tatiana de Rosnay te maken heeft.
c) in het ziekenhuis; Melanie Rey en Antonio Rey hebben een auto ongeluk gehad, waardoor Melanie in het ziekenhuis terecht is gekomen.
Noirmoutier; het eiland, waar ze met hun moeder jaren geleden de laatste zomer hebben doorgebracht.
d) Het is geschreven uit het perspectief van Antonio Rey, want je komt alles weten over hoe hij zich voelt en wat hij over dingen denkt.
e) een gesloten einde, want je weet hoe het aan het einde van het verhaal met de personages afloopt.
5. Leeservaringen
Het verhaal heeft me erg aan het denken gezet, en dat vooral over; stel dat je moeder er niet meer is, want zou je dan doen of moeten? Stel dat je zus in het ziekenhuis ligt, zou je er dan dagelijks bijblijven of wat zou je doen of hoe zou je op dat soort dingen reageren. Doordat dit verhaal me erg aan het denken heeft gezet, spreekt het verhaal me echt aan. Het verhaal bevat ook genoeg gebeurtenissen om je te laten boeien, het wekt zoveel vragen op dat je wilt blijven lezen. Voor mij zijn bepaalde gebeurtenissen wel herkenbaar, waaronder dat die zus in het ziekenhuis ligt, mijn vader heeft ook in het ziekenhuis gelegen onder een niet zo’n leuke omstandigheid. Het verhaal is ook totaal anders dan dat ik had verwacht van het verhaal. Ik had gedacht dat het boek ging over het verlies van die moeder, maar het ging ook een deel over dat ze een ongeluk hebben gehad en die zus in het ziekenhuis terecht is gekomen. Ik kan me doordat ik een deel van het verhaal herkenbaar vindt, ook best wel verplaatsen in die Antonio Rey omdat bij mij ook een belangrijk iemand in het ziekenhuis heeft gelegen. Antonio Rey heeft me in bepaalde dingen ook erg beïnvloed, bijvoorbeeld; de omgang met het hele ziekenhuis gebeuren. Het verhaal is wel lastig te lezen, maar dat komt deels door het taalgebruik want er zitten ook af en toe franse woorden tussen of hele lange zinnen die je eerst 2 keer moet overlezen voordat je ze snapt. Het verhaal roept vooral de vragen op bij de terugwijzingen. De hoofdpersoon; Antonio Rey is goed te begrijpen in dit verhaal. In het verhaal veranderen de personages door wat ze hebben meegemaakt, vooral Melanie Rey die veranderd in haar gedrag. De gebeurtenissen in het boek zijn ook heel geloofwaardig, omdat ik het ziekenhuis gebeuren met mijn vader heb meegemaakt. Voor mij zijn de gebeurtenissen in het boek erg bekend, en ik denk voor anderen die het boek hebben gelezen ook wel. Dit boek is wel een absolute aanrader!
6. Verwerkingsopdracht
Het beschrijven van het probleem van de hoofdpersoon, en hoe deze in de loop van het verhaal wordt opgelost.
De hoofdpersoon; Antonio Rey.
Toen Antonio nog een klein kind was, ging hij vaak met z’n ouders naar het eilandje Noirmoutier. Daar bracht hij ook zijn laatste zomer door met zijn moeder Clarisse. Enige tijd na de laatste zomer, overlijd zijn moeder. Waaraan is voor hem en zijn zus Melanie Rey niet bekend. Totdat hij zijn zus meeneemt naar Noirmoutier voor haar 40e verjaardag, komen er allerlei herinneringen boven. Al die tijd heeft z’n vader gezwogen over de aanleiding van het overlijden van zijn moeder. Als hij dan ook nog dat telefoontje krijgt dat de beste vriendin Pauline van z’n dochter Margaux plotseling is overleden tijdens gym, vindt hij het de aanleiding om onderzoek te gaan doen naar het overlijden van zijn moeder. In de loop van het verhaal komt hij steeds meer te weten over het overlijden van zijn moeder, daarin wordt hij gesteund door zijn vriendin Angele. Uiteindelijk komt hij erachter dat z’n vermoedens over z’n oma niet klopten maar dat zijn moeder is overleden aan een gesprongen aneurysma. Na zijn conclusie uit het onderzoek dat hij is gestart, is hij opgelucht dat zijn oma niet de oorzaak was van de dood van zijn moeder.
Reacties
Reactie plaatsen